عنوان : Adagio Sostenuto
آهنگساز : Beethoven
آلبوم : The 32 Piano Sonatas
منبع : والا موزیک (vmusic.ir)
دیمن : وقتی کسی رو از دست میدی همه شمع ها و دعاها نمیتونن این حقیقت رو عوض کنن که تنها چیزی که برات می مونه یه خلا و جایِ خالیِ بزرگ تو زندگیته که قبلا یه نفر که بهش اهمیت میدادی اونو پُر می کرده و یه تیکه سنگ با یه تاریخِ تولدِ حک شده روش که مطمئنم اشتباهه.
* تو خیلی خوب می رقصی! معلومه زیاد این وَرا پیدات میشه!
- نه لزوما. فقط بعضی وقتها تماشایِ بعضی چیزا آدمو سرِ حال می آره!
* مثلا چی؟
- چشمات.
* یعنی من نباشم نمیتونی اینقد خوب برقصی؟
- چی؟ بلندتر بگو نمیشنوم.
* میگم مــــن نباشم هم میتونی اینقد خوب برقصی؟
- خب معلومه که نه. مگه اینکه..
*مگه اینکه چی؟
- مگه اینکه یه جایی قایم شی و مخفیانه نگام کنی.
* اونوقت تو که نمیدونی من دارم نگات میکنم.
- میفهمم!
*چه جوری؟
- حس می کنم.
* از کجا؟
- چشمات.
* هیچ میدونی من اون اولا فک میکردم واسه اینکه عینکی ام ، شاید منو نخوای؟
- هیچ میدونی اگه عینکی نبودی اون روز تو گالری بهت خیره نمی شدم؟
* حالا بمونم یا برم یه جا یواشکی نگات کنم؟
"آرری"
آدم یا می تواند از تونل بگذرد یا نمی تواند ، بستگی دارد که ابرها چقدر تیره باشند. فکر میکنم ، آدم به مقطعی می رسد که چیزهایی که پیش از این خوشحالش می کرد ، دیگر خوشحالش نمی کند ، یا چیزهایی که فکر می کرد اهمیت دارند ، میفهمد که اهمیتی ندارند.
زمان دارد به پایان می رسد ، چراغ هایِ مهمانی دارند سو سو می زند و هیچ یخی در یخدان باقی نمانده است. آدم کم کم می فهمد که مهمانی به زودی به یک شکلی به پایان خواهد رسید.
"الخاندرو گونزالز ایناریتو"