*"Imagine" -- "John Lennon"
**بدونِ شک یکی از چند دَه آهنگی است که هر انسانِ زنده ای باید تا پیش از مرگ بشنود .
بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن
رسید باد صبا غنچه در هوا داری
زخود برون شد و برخود درید پیراهن
طریق صدق بیاموز از آب صافی دل
به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن
ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر
شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن
عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد
به عینه دل و دین می برد و به وجه حسن
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمده برون ز بیت حزن
حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو
به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن
آخرین تیرِ ترکشم را می کشم و می گویم :"من هم یه راز دارم." مادرم می پرسد : "چه رازی؟" می گویم : "یه رازِ بزرگ که هیشکی جز من خبر نداره." ماردم رنگ پریده می پرسد : "بابات با عشرت خانم حرف می زد؟" . می گویم : "نه خیلی مهم تر"
ماردم سوزن را در پیراهنِ گُلدار فرو می کند و با بغض می گوید : راست بگو ، عشرت خانم داشت با بابات حرف می زد؟
میگویم : نه! مربوط به پسرداییمه.
ماردم با نگرانی می پرسد : چی شده؟
می گویم : وقتی واسه این وَری ها چای می بردم ، خودم شنیدم پسر داییم به خانمش گفت "سوسن" ، مگه اسمش زهره نیست؟ هیشکی نمیدونه یه اسم دیگه هم داره.
ماردم می خندد ، گوشه یِ پیراهنِ گُلدار را رویِ چشم هایش می کشد و می گوید : پاشو برو پِیِ کارت! بیشترِ مردا زنشون رو به اسمی صدا می کنن که دوست دارن ، امشب می فهمی ، خودت می بینی داماد چرا نگرانه.
از قصه یِ "برف هر جایی پیدا کند ، می نشیند" به قلمِ "محمد صالح علا"