فیلم نگاه : مغزهایِ کوچکِ زنگ زده ( ویژه جشنواره فجر )

این فیلم در ادامه یِ همان سینمای تلخ و گزنده یِ سیدی است ،  با همان نماهایی چرک و آدمهایی که تکلیفشان با دنیایشان مشخص نیست ، در زمینه یِ کارگردانی پیشرفتِ چشمگیری برای سیدی نیست ، اما فیلمنامه یِ درستی دارد و قصه و با ریتم خیلی خوبی پیش میرود  . فیلمبرداریِ پیمان شادمانفر فوق العاده ست و تقریبا تمامِ بازیهایِ فیلم قابل توجه است! خصوصا  "فرهاد اصلانی" . 

"آرری"

فیلم نگاه : به وقتِ شام ( ویژه جشنواره فجر )

 این ساخته یِ سفارشیِ آقای حاتمی کیا برای سازمانِ اوج اگرچه از چند جهت سطح سینمایِ ایران رو چند پله بالاتر برده . فیلم  در حیطه های فیلمبرداری ، صداگذاری و خصوصا جلوه هایِ ویژه میدانی حیرت انگیز است .  اما به همون دلیلِ سفارشی بودن دستِ حاتمی کیا را  برای تحلیلهای درست و همیشگی اش بسته ، و ما اینجا برخلافِ ساخته های قبلیِ آقای حاتمی کیا تحلیلِ رُک و پوست کنده ای را شاهد نیستیم و فیلم آن طور که باید حرف ندارد... ضمنِ اینکه به نظرم زمانِ فیلم برایِ اکران عمومی زیاد است و میشود به راحتی زمان فیلم را ده دقیقه کم کرد. 

خلاصه بگویم : چهل دقیقه یِ ابتدایی میخکوب می شوید رویِ صندلی اما هرچه جلوتر می رویم فیلم اُفت می کند تا در یک سوم انتهایی کلا همه چیز بی دلیل و منطق پیش میرود تا یک قهرمان بسازد!