این ساخته یِ سفارشیِ آقای حاتمی کیا برای سازمانِ اوج اگرچه از چند جهت سطح سینمایِ ایران رو چند پله بالاتر برده . فیلم در حیطه های فیلمبرداری ، صداگذاری و خصوصا جلوه هایِ ویژه میدانی حیرت انگیز است . اما به همون دلیلِ سفارشی بودن دستِ حاتمی کیا را برای تحلیلهای درست و همیشگی اش بسته ، و ما اینجا برخلافِ ساخته های قبلیِ آقای حاتمی کیا تحلیلِ رُک و پوست کنده ای را شاهد نیستیم و فیلم آن طور که باید حرف ندارد... ضمنِ اینکه به نظرم زمانِ فیلم برایِ اکران عمومی زیاد است و میشود به راحتی زمان فیلم را ده دقیقه کم کرد.
خلاصه بگویم : چهل دقیقه یِ ابتدایی میخکوب می شوید رویِ صندلی اما هرچه جلوتر می رویم فیلم اُفت می کند تا در یک سوم انتهایی کلا همه چیز بی دلیل و منطق پیش میرود تا یک قهرمان بسازد!