دل نوشته : اُردی بهشتِ سپید

چه خوب که سپید پوشیده ای و زیبا به ملاقاتِ اردی بهشت آمده ای . 

باغ ها با تو عطری تَر می شوند و قدم که می زنی از رَدِ پاهایِ خوش قواره ات گُل می روید.

دخترکان گُل ها را می چینند و با هر دَم ، مشامشان را پُر از تو می کنند. 

اصلا این جا که می آیی ، مثلِ بارانِ بهاری ، ذره ذره تمامِ من می شوی . 

چه خوش آواز است باد ، وقتی موهایَت را می بافد و چه شیرین است رنگ ، وقتی بر مردمکِ چشمانِ تو می نشیند.

تو بی شک سِحر میدانی ، آخر وقتی نیستی خورشید به من سلام نمی کند 

و قاصدک ها حرفهایشان را دَرِ گوشم زمزمه نمی کنند.

اما همین که می آیی ، گنجشک ها برایت آواز می خوانند و همه یِ درخت ها میوه یِ بهارنارنج می دهند.

چه خوش آمدی خانُم ، بَر اردی بهشت. بهار با تو به وجد آمده...

"آرری"